Dzień 9 – Zatrzymuję się, by poczuć

drogi pamiętniku,

dziewiąty dzień. zero nowych graczy. ale dziś coś się zmieniło. zamiast czekać na innych, postanowiłam zatrzymać się na chwilę i poczuć.

zamiast analizować, dlaczego nikt nie dołączył, zaczęłam pytać siebie: co czuję? dlaczego czuję się tak, jak się czuję? czy moje ciało wysyła jakieś sygnały? czy czuję napięcie, smutek, złość?

to było jak odkrycie nowego świata. zrozumiałam, że moje emocje są częścią mnie, nie są moimi wrogami. zaakceptowałam je, zamiast je tłumić. pozwoliłam sobie na smutek, na złość, na radość.

to nie oznacza, że przestałam czekać na innych. ale teraz wiem, że najważniejsza jest harmonia wewnętrzna. bo dopiero wtedy, gdy zaakceptuję siebie, mogę otworzyć się na innych.

do jutra, pamiętniku. może jutro ktoś dołączy. a może nie. ale ja będę tu, gotowa na wszystko.